Ach die mooie lieve Fokus...
nu te zien op http://www.dijksterhuis.net/natuurdagboek/dierendag/
Ach die mooie lieve Fokus...
nu te zien op http://www.dijksterhuis.net/natuurdagboek/dierendag/
Fokus is een wolfsgrauwe duitse herder reu die ik heb opgehaald uit Tsjechië. Hij is gefokt uit africhtingslijnen, zijn voorouders deden dienst bij de grenspolitie en het reddingshondenwerk met goede resultaten. 2 nestgenoten zijn gegaan naar de politie in Duitsland.
Fokus is geboren op 26 juni 2001 te Netolice ( CZ )
Verslag reis naar Slowakije
Dinsdag 16 september 2008
om 7.45 uur vertrokken vanuit Groningen.
16.00 uur aankomst de kegelbaan in Straubing (Duitsland) voor de eerste overnachting. Keuken aanwezig voor de snelle hap maar ik vond het niet geweldig. Maargoed zulke erg grote lappen vlees hoeven voor mij ook niet. Overnachting met hond op de kamer hier betaalde ik 27 euro voor. Als rustige tussenstop en uitlaatmogelijkheid langs de Donau en toch vlakbij de snelweg is dit overnachtingadres een goede keus.
Woensdag 17 september 2008
Om 6.15 opgestaan vervolgens na het ontbijt vertrokken om 7.30 uur.
Aankomst in pension Donly te Donovaly om 15.30 uur. Vanaf Groningen had ik er nu in totaal 1557.4 gereden. Dit was via mijn tom-tom. Het viel mij op dat ik direct over de grens van Nieuweschans via de A31 naar het zuiden en dan via Passau, Wenen, Bratislava naar mijn eindbestemming moest rijden. Ik had op routenet gekeken en die stuurde mij via Oldenburg/Dresden via Polen naar Slowakije en dan zou ik er maar 1312 km over doen. Ik heb nu dus 245 km meer gereden of dat nou zin heeft gehad weet ik niet. Wel is het zo dat de wegen in Slowakije erg druk zijn omdat de infrastructuur voor autowegen nog niet je dat is.
Donderdag 18 september 2008
Om 6.30 opgestaan omdat morgenvroeg verwacht wordt op het speurveld doe ik het vandaag rustig aan. Het is droog, mistig, koude wind en 2 graden. Na het ontbijt ben ik om 8.30 uur vertrokken, gelijk vanaf het pension de skipiste op gewandeld en ergens bovenaan een spoor uitgelegd; om Fokus goed te motiveren voor de dag van morgen; heb ik op het spoor veel beloningen gebruikt en aan het eind het bekende blikje vis neergelegd. Geen wachttijd niks, gewoon lekker ontspannen. Vervolgens zijn we verder gewandeld. Onderweg had iemand als bewaking bij een hut op de alpenwei een kettinghond zitten die kennelijk losgebroken was en ons wilde aanvallen, omdat de eigenaar niet te zien was en de vreemde hond zijn aanval doorzette heb ik uiteindelijk Fokus maar los gelaten en na een felle korte confrontatie droop de hond af en ging snel terug naar zijn hut. En zo wandelden we rustig over de piste terug naar ons pension om uit te rusten.
Vanmiddag werd het veld voor de hindernissen -en gehoorzaamheidsoefeningen opgebouwd.Dit gebeurde op een veldje van de skipiste waar ook schapen hadden gelopen dus de uitwerpselen lagen er voldoende. In ieder geval heb ik nog even kunnen trainen en dat was ook wel nodig de beweegbare vatenbrug was hier behoorlijk snel beweegbaar, iets om daar bij ons nog meer aandacht aan te besteden.
‘s Avonds hebben we ons geregistreerd het pension was ook door de organisatie geregeld dat betekend dat ik voor vijf dagen overnachten plus maaltijdbonnen slechts 150 euro hoefde te betalen. Ook kregen we de rugnummers en kregen te horen dat we zelfstandig naar de puinlocatie moesten gaan de enige informatie die ik kreeg was rij richting Banska Bystrica; volg de bordjes RH TB ( puinlocatie) en dan zie je wel ergens aan de linkerkant een afgebrand hotel. Voor wat het speuren betreft dien ik mij morgenvroeg om 7.30 uur in de hal van het pension te melden om dan naar de speurvelden te vertrekken. Er zal nog geloot worden wie welk spoor gaat krijgen de keuze is 8.00-9.00 of 10.00 uur.
Vrijdag 19 september 2008
De afgelopen nacht om 23.00-01.30 en 4.00 met Fokus naar buiten geweest omdat hij last had van zijn darmen, het liep als water eruit. Waarschijnlijk door het water, ik moest er zelf ook om denken. Om 6.00 uur eruit en Fokus gelijk diarreestoppers gegeven en die werken aardig vlug.
Om 7.30 uur hadden we de loting voor het speuren en van de drie kandidaten mocht ik als eerste. De ruigbegroeide grasweiden lagen in de bergen met sterke hellingen het was 2 graden en het regende en er stond een krachtige gure wind. De sporen waren uitgelegd op velden waar gisteren nog een hele grote kudde schapen overheen gekomen was, het was dan ook bezaaid met keutels. Om 8.00 uur mocht ik mij aanmelden het voorwerp in het zoekvak werd snel en correct verwezen de keurmeester Pavel Šabacký was akkoord. Fokus werkte verder maar al na 30 meter wilde hij steeds sterk naar links wat ik niet begreep en ook niet accepteerde. Na dit ongeveer 100 meter volgehouden te hebben heb ik zelf het speuren afgebroken omdat dit geen speuren was. Keurmeester was akkoord. Ik heb Fokus een paar meter verder gericht opnieuw aangezet en tot mijn verbazing pakte hij het spoor prima op naar het eerste voorwerp die dan ook keurig werd verwezen, maar ja dat gold natuurlijk niet meer. Eigenlijk heb ik er ook geen verklaring voor waar dit door gekomen kan zijn. Omdat de honden eigenlijk allemaal het zelfde speurbeeld lieten zien denk ik aan de schapenkudde en/of de valwinden.Maargoed over twee weken in Lublijana (Slovenië) ga ik voor de herkansing.
Na mij kwam de 2e hond; het zoekvak was slecht en verder liet die hetzelfde beeld zien en werd dan ook afgefloten. Daarna de 3e hond maar die kwam het zoekvak niet uit en werd ook afgefloten. Morgenvroeg komen de andere 3 kandidaten en ik ben dan ook benieuwd wat die laten zien.
Om 11.40 uur moest ik het appel laten zien, dat ging ons beter af en hier slaagden we dan ook met 35 punten. De bemerkingen waren dat ik tussen het" vrij volgen" en de "groep" niet mag belonen dit wordt nu weer als een en dezelfde oefening gezien; en natuurlijk het kruipen is in ieder geval nooit goed dus dat kost gelijk een hele oefening. En dom -dom -dom van mij was wel dat bij het aan de zijlijn afleggen ik wegloop en tegen mijn hond uit automatisme, terwijl het helemaal niet nodig is, het commando"blijf" geef. Wat nieuw voor mij was dat Pavel bij verschillende kandidaten gewoon achterzijwaarts meeliep dus stiekeme inwerkingen waren er niet bij. De afleidingen die werden gebruikt waren pistoolschoten en zwaailicht met sirene voor Fokus geen probleem. Echter in het vrij volgen heeft Fokus de neiging om soms wat achter te blijven, waarschijnlijk doordat ik geneigd ben om tijdens examens mijn pas te versnellen iets wat ik op een normale training niet doe. In ieder geval als ik deze onnodige fouten niet had gemaakt was ik beduidend hoger uitgekomen.
Om 15.50 uur was ik aan de beurt voor de hindernissen de keurmeester Vladimir Babicka moest dit onderdeel keuren. Dit onderdeel ging prima en ik kreeg hiervoor 40 punten. Jammer dat ik de praktijk van het speuren heb laten zitten anders was het een goed resultaat geweest. De hele dag was koud en het regende continu door. Voor deze dag waren we klaar.
Zaterdag 20 september 2008
Deze dag gingen wij op voor RH-TB (de locatie is een afgebrand hotel in de richting Banska Bistricky mijn starttijd daar was gepland op 11.20 uur; de onderdelen appél en hindernissen moest ik de volgende dag doen. Dat betekend dat ik zoveel tijd heb dat ik ochtends eerst maar eens naar de andere 3 speurkandidaten ben gaan kijken. En inderdaad daar kan ik kort over zijn; dezelfde weersomstandigheden en ook dezelfde velden. Kandidaten 1 en 2 uit Tsjechië werden gelijk buiten het zoekvak afgefloten en kandidaat nummer 3 uit Slowakije werd ondanks zijn vele hulp halverwege afgefloten. Mijn theorie over de schapen bleek ook te kloppen want we stonden te wachten op kandidaat 3 tot die zijn starttijd bereikt had toen er ineens vanaf achter ons een schaapherder met een grote kudde schapen aangewandeld kwam. De examenleider kon hem bewegen om de andere kant op te gaan, maar inderdaad was dit het probleem voor iedereen en ook allemaal gezakt.
Om 11.20 moest ik op het puin zijn waar de keurmeester Andreas Hauk uit Oostenrijk keurde. Het was een oud afgebrand hotel gelegen midden in het bosgebied van de bergen. Even dacht ik koeien te horen loeien maar men wees mij er op dat dit het gebrul van beren waren die hier veelvuldig voorkomen. Later hoorde ik ze vaker en bij navraag bleek het om de karpatische bruine beer te gaan maar dat ze eigenlijk altijd boven bleven en niet in het dorp zelf omdat hier de autoweg loopt en er toch wel veel mensen in het dorp zijn. Ik mocht dus starten en binnen 20 minuten had ik alle drie slachtoffers gevonden. Het eerste slachtoffer zat verstopt in een staande stapel autobanden volkomen afgesloten en geplaatst in een grote ruimte die gevuld was met flessen. Het tweede slachtoffer lag boven op een stalen meterkast vlak onder het plafond tegen een openstaand gat naar buiten, maar Fokus had er geen enkel probleem mee. Het derde slachtoffer werd ook vlot gevonden en met zekerheid verwezen, Fokus stond in een vertrek in een hoek te blaffen waarachter wat opgestapelde spullen een plank zat waarachter in een andere ruimte het slachtoffer verstopt zat. Hier moest ik ook duidelijk aanwijzen waar het slachtoffer zou zitten. Gelukkig was Fokus erg duidelijk op welke plek het slachtoffer moest zijn. De enige opmerking die de keurmeester had was dat hij graag honden ziet die lang en intensief blaffen en met een hoog werktempo, iets wat bij Fokus beter moet maar dat mij niet meer zal lukken omdat ik denk dat ik wat dat betreft zijn "plafond"bereikt hebt. Wel vond hij dat Fokus de slachtoffers altijd snel vind. Fokus kreeg 158 punten. En daar ben ik prima tevreden mee. Na de lunch was ik vrij en heb ik de andere kandidaten op het puin aan het werk gezien, aan het eind mocht ik nog enkele foto's maken om jullie een indruk te geven waar ik bezig geweest ben. Nu ik dit schrijf is het 18.30 uur en straks om 20.00 uur hebben we in het pension waar wij in ondergebracht zijn nog een gezamenlijk maaltijd.
Zondag 21 september 2008
Om 6.00 uur opstaan weer een koude regenachtige dag volgens kenners kan het niet lang meer duren dat de eerste sneeuw valt. Eerst ging ik Fokus uitlaten,ontbijten en om 7.40 uur kon ik mij bij de keurmeester Pavel Šabacký melden op het appélveld. Dit keer ging het onderdeel iets beter dan de vorige keer alleen wierp ik het apportvoorwerp te kort weg. Maar kreeg voor dit onderdeel 39 punten. Voor de andere kandidaten ben ik vervolgens als hulppersoneel in de "groep"meegelopen. Om 11.50 uur heb ik mijn laatste onderdeel de hindernissen gelopen. Dit gebeurde ook weer onder toeziend oog van Pavel Šabacký die ook dit goedkeurde met 39 punten,zodat ik voor het RH-TB (puinzoeken)weer geslaagd ben.
Omstreeks 16.00 hadden we de afsluiting en vertrok iedereen huiswaarts ik bleef nog even nakletsen en zal morgenvroeg naar Bratislava vertrekken. Wel werd ik door iemand benaderd die Fokus graag als dekreu wil gebruiken. Ik heb geen afspraken gemaakt en gezegd eerst te willen nadenken en mij maar eens een mail te sturen.
Maandag 22 september 2008-09-23
Vanochtend na het ontbijt vertrokken en na een rit van 244 km kwam ik tegen 10.30 uur aan op de autocamping Zlaté Piesky in Bratislava Een heel verschil in temperatuur ik kwam van + 2 graden naar + 12 graden. Het campingseizoen was afgelopen er stonden nog enkele kampeerauto's en ook liepen er nogal wat ongure types rond omdat het zo stil en verlaten was en mijn spullen te beschermen tegen diefstal heb ik mijn tent niet opgezet ,maar een soort schuurtje genomen zonder water en douche maar ik kon het water uit een kraan op het veld halen;hiervoor moest ik voor een week € 165 betalen. In vergelijking met de afgelopen dagen niet direct het goedkoopste maar het was wel gelegen in een parkachtige omgeving aan een grindgat waar het voor Fokus natuurlijk ook leuk was om rond te hobbelen. En als bonus lag het aan de snelweg en onder de start en landingsbaan van het vliegveld,maar ach de dagen kan ik aftellen. Het was voor mij de eerste keer dat ik blij was dat Fokus in de buurt was en ook dat hij zo erg diverse keren tegen mensen ging grommen,kennelijk had hij wel in de gaten dat er iets niet klopte. Dus in de nacht de spullen in mijn huisje en overdag in de auto even lastig maar wel het veiligst.
In de middag ben ik op zoek gegaan naar het veld waar ik moest zijn dat lag ongeveer 13 km verder maar in eerste instantie een enorm gezoek waar dat was maar ik kwam er weer uit. Moet je nagaan alleen een sterk uitvergroot detailkaartje zonder straatnamen, waardoor het bijna niet te vinden was waar je moest zijn maargoed met vragen aan voorbijgangers lukte dat ook wel weer.
Vandaag ook even een sms bericht van gisteren gelezen die verzonden was door Jan Louwerens, hij schreef dat zijn teef Bayca op de 21e gedekt was door de zwarte reu Doran dat is de hond waar zijn vrouw mee traint,dus over ongeveer 100 dagen heb ik ook waarschijnlijk mijn pup.
Zaterdag 27 september 2008
Na de afgelopen dagen te hebben doorgebracht met een beetje rondneuzen was het vandaag weer aan de bak. Het veld wist ik al en had ik zo gevonden. Iedereen was druk aan het intrainen omdat de spullen er pas vanochtend vroeg op de plek waren geplaatst. Overigens was de organisatie ter plekke dermate slecht dat de Oostenrijkers en ik aan de keurmeester hebben gemeld dat deze organiserende groep voor ons de eerste en laatste keer was. Ik begreep van de keurmeester dat ze het zeker in de beslissing van het komende jaar zullen meenemen .
Maargoed ik kwam dus ruim op tijd aan om te melden maar toen werd gelijk het programma omgegooid en kon ik gelijk naar de Puin B lokatie daar was Astrid Laner (Italiaanse) de keurmeester. Fokus liet goed werk zien en vond snel 2 slachtoffers het laatste slachtoffer zat op de 2e verdieping in een gebouw,dat was voor mij duidelijk want Fokus ging toch echt de trap op en af maar hij blafte niet dus ik kwam daar enkele minuten/seconden tekort en daardoor afgewezen. Jammer want het zag er goed uit Een minpunt voor de organisatie was dat het lawaai afkomstig was van een versterker die zo achterlijk hard stond waardoor er geen contact tussen hond en baas mogelijk was. De keurmeester zou je wel een seintje geven als er werd geblaft. Vervolgens naar het veld voor de hindernissen waar ik dan de pech had dit te moeten doen onder Andreas Hauk een Oostenrijker die prima keurt maar wel erg punctieel waarschijnlijk ook door zijn beroep bij de Bundeswehr . Hij zelf heeft een mechelaar en ziet graag snel werkende honden,en ja dat is Fokus nou eenmaal niet. Vervolgens onder de Tsjechische Keurmeester Pavlik nog even het appél en geslaagd met 39 punten. Op zich niet slecht omdat de kruipoefening bij mij altijd volledig weg is.
Zondag 28 september 2008
Vanochtend weer melden voor het vlakterevieren Het zoekgebied was prima het was een drassig moerasachtig dicht begroeid struik/bomen gebied maar niet gevaarlijk werd mij verzekerd door de keurmeester Andreas Hauk. De oppervlakte was ruim 300 meter lang en breed ruim 100 meter De hondengeleider mocht alleen op de middellijn blijven terwijl de hond zelfstandig zoekslagen naar links en rechts maakt en er mag niet teruggezocht worden. Fokus liet prima werk zien en had al snel twee slachtoffers gevonden en de laatste moest tegen de achtergrens aan zijn maar de tijd van 20 minuten was om. Keurmeester vond ook dat Fokus goed zijn werk heeft gedaan maar helaas niet rent maar wel diep en niet bij het slachtoffer weg te halen is. Verder vertelde hij dat Fokus net voor de laatste slagen nog een paar minuten nodig zou hebben om het slachtoffer te vinden en ja die tijd extra mocht hij mij niet geven. Vervolgens naar het veld waar ik voor het appél 39 punten verzamelde en voor de hindernissen 47 beiden goed, de keurmeester vertelde mij dat ik nu weet dat ik wat dat betreft toch wat correcter moet werken veel kleine commandofoutjes uit automatisme die de hond niet eens echt nodig heeft .
In zijn totaliteit heb ik van deze twee dagen wel weer geleerd en probeer daar in Ljubljana de komende dagen iets mee te doen . Dus deze dag ook maar weer snel vergeten alhoewel ik met diverse bekenden natuurlijk wel even gezellig heb kunnen kletsen.
Maandag 29 september 2008
Om 7.00 uur reed ik al van de camping af richting Slovenië ik was blij dat ik de grens met Oostenrijk was gepasseerd ik voelde mij in Slowakije niet op mijn gemak een onheimisch gevoel vertelde een Oostenrijker mij. Tegen 12.00 kwam ik aan op de camping in Ljubljana met de mooie naam "Ljubljana Ressort ".Tot nu toe heb ik vanaf vertrek uit Nederland nu 2673 km gereden. Nog steeds heb ik geen internetverbinding kunnen vinden waarop ik mee kan liften, ik kan niet anders constateren dat de meesten toch wel tegen derden gebruik beveiligd zijn. De camping waar ik nu sta heeft goede voorzieningen maar ik heb lekker mijn tent weer opgezet want daarvoor betaalde ik 40 euro voor 7 nachten en een 1 persoons kamer kost 90 euro per nacht,nou dan is de keuze wel snel gemaakt. Het is ook prima te doen want de nachten zijn nog warm dus de tentflappen blijft gewoon open staan. Inmiddels heb ik ook contact gehad met Mirka Nečak en ik kan gewoon wanneer het mij uitkomt naar hun veld gaan om wat te trainen. Dit veld is mij niet onbekend want het was onze BoO( basis of operations) tijdens de inzettest van 2007.Maar het zag er nu allemaal wat mooier en vriendelijker uit. Het is gelegen op de kruising van Cesta dveh cesarjev met de Cesta v. mestni log
Ook kreeg ik van Mirka te horen dat er ongeveer 80 team's verwacht werden voor deze test en ze vroeg mij of ik daarom een keuze wou maken tussen puin of speuren. Nou dat werd dus speuren.
Woensdag 1 oktober 2008
Vandaag heb ik wat veldtraining gedaan en tot mijn verbazing wil Fokus met de zitoefening niet gaan zitten dat was met de laatste test ineens ook een probleem,het enige wat ik mij kan bedenken dat door het vele ontlasten van hem zijn anus wat geïrriteerd is geworden en ik wat strenger met het zitten ben gaan eisen. Dus vanaf nu maar even niet meer trainen en alleen nog wat speels iets doen,met daarin het zitten verweven.
Vrijdag 3 oktober 2008
Gisteren en vandaag alleen maar wat gewandeld langs de rivier de Sava mooie natuur en ruigte gezien. Vanmiddag om 17.00 uur moet ik mij melden voor de registratie en de timetabel halen voor het speuren. Melding moest op de coördinaten 45 graden-57 minuten-24 seconden N /14 graden-31 minuten-41 seconden E
Dit bleek het Silverschutzscentrum Zabrv 12 in IG te zijn,voor mij niet onbekend want ik was hier vorig jaar tijdens de inzettest ‘s nachts om 2.30 uur voor een oefening en het was toen ook het RDC(Reception Departure Centrum)
Na de formaliteiten en andere bekenden te hebben ontmoet en met de coördinaten van de plekken waar ik de volgende dag moest zijn voor de verschillende onderdelen.
Zaterdag 4 oktober 2008
Al vroeg kroop ik mijn tent uit om mij om 7.00 te melden op de kruising Cesta dveh cesarjev en Cesta v.mestni log. Het was koud en nat maar mijn appél werd goed bevonden.
Om ongeveer 12.00 uur begon ik met de hindernissen maar deze resultaten waren niet goed. Bij alle hindernissen zowel ervoor als erna dient de hond te gaan zitten. Dit deed Fokus traag en ging niet goed doorzitten. Bij het dirigeren gaf ik een verkeerd commando waardoor Fokus aanvankelijk de verkeerde kant opliep maar dat herstelde ik wel maar dan heb ik weer teveel commando's nodig om hem op de juiste plek te krijgen en dat mag ook weer niet. Op de ladder loopt Fokus ook over de zijbomen en men wil zien dat hij volledig over de sporten van de ladder loopt. Dus dit onderdeel was weg . Na het nuttigen van het lunchpakket welke de organisatie ons had verstrekt ging ik kijken bij het puinterrein om te kijken hoe mijn collega's het ervan af brachten. Op het hele terrein werd dan ook druk geoefend want ondertussen gingen de verschillende ploegen van de brandweer gewoon met hun oefeningen door. Omdat er zoveel aanmeldingen waren en iedereen een kans te kunnen geven is mij gevraagd om mijn oefening op het puin te laten vallen, en dat heb ik geaccepteerd. Tegen 17.15 werd ik door Mirka geroepen om samen met de keurmeester,slachtoffer en spoorlegger naar de lokatie te rijden. Ik had de luxe dat ik achter hun auto aan mocht rijden en dus niet zelf de plek hoefde te zoeken. We kwamen ergens midden in de velden terecht en na wat voorbereidingen kon ik mij om 17.50 uur melden bij de keurmeester Meijer de andere keurmeester Schooneboom die deze dag mijn hindernissen en appél had beoordeeld keek als belangstellende toe. Het terrein was een drassig verende groene vlakte met heel veel greppel/slootjes en de zon was inmiddels goed doorgebroken en laagstaand. De aanzet in het zoekvak was niet moeilijk en Fokus had het start voorwerp in het vak snel gevonden. Vervolgens liep het eerste zeer lange strek diagonaal over tig slootjes over het terrein volgens de keurmeester heb ik wel zeker 30 van die overgangen gehad,vervolgens kwam ik na een halve cirkel en een aantal hoeken uiteindelijk bij het slachtoffer uit waar Fokus het slachtoffer moet aanblaffen. Daar verdien je de meeste punten(80). De keurmeester complimenteerde mij met het goede intensieve speurgedrag en consistent doorzoeken van het spoor daar was geen speld tussen te krijgen hij was zeer onder de indruk. ( spoor van zeker 2 km lengte)De hond had alle voorwerpen keurig gevonden, ook vond hij dat naarmate het spoor vorderde Fokus vaker "een frisse neus"nam, wat hij verklaarde doordat er ook nogal wat mensen over het spoor hadden gelopen maar daar reageerde ik gelijk op dat ik dat geen probleem vond;ook het aanblaffen van het slachtoffer was slecht. Daardoor veel puntenverlies. Toch wilde hij Fokus in een zeer goed houden en daarom kregen wij 161 punten. Natuurlijk accepteer ik de uitleg van de keurmeester maar mijn visie in deze is de volgende en ik denk dat ik met recht kan zeggen dat ik weet waar ik over spreek want met mijn speurmaat speuren wij wekelijks een dagdeel en dat al vanaf dat Fokus 8 weken oud is. ( en daarvoor met mijn andere hond ook al).Ik kan de hond zo door en door dat ik precies kan vertellen wat er is gebeurd, in de trainingen heb ik daar ook steeds aandacht voor.
De aanzet was gemakkelijk en het startvoorwerp lag bijna vooraan vervolgens lag het spoor diagonaal over de vlakte waarbij de sloten ook diagonaal moesten worden gepasseerd. Daarom is het ook normaal dat de hond bij elke sloot moet selecteren of hij erover moet of niet want in de training doe ik de verschillende mogelijkheden dus de hond moet echt even zoeken of het spoor links/ rechts dan wel erover gaat. Dus dat is geen "frisse neus"halen die kreet hoor ik wel meer en slaat in mijn visie nergens op. Vervolgens loopt Fokus het spoor uit en wil ter hoogte van het slachtoffer (die rechts in de bosrand /sloot zat) nog steeds met de neus aan de grond linksaf speuren en vervolgens stopt Fokus en kijkt wat verdwaasd rond, en doordat ik de speurlijn op spanning hou gaat hij dan toch maar naar het 3 meter verderop liggende slachtoffer en gaat dan piepen met een licht blafje waarop ik de keurmeester meldt dat mijn hond verwijst.
Wat is hier gebeurt? De spoorlegger heeft aan het eind van het spoor niets neergelegd en is niet in de goede richting weggelopen. Dan blijft het spoor 3 uur liggen en komen we met keurmeester en slachtoffer terug bij het speurveld. De keurmeester krijgt uitleg van de spoorlegger aan de hand van een schets en veldkenmerken en is tijdens het verloop van het spoor overgeleverd aan de spoorlegger. De spoorlegger geeft aan het slachtoffer de plek aan waar deze moet gaan zitten of liggen en hoe die daar moet heenlopen.
De voorwerpen op het spoor waren niet van het slachtoffer maar van de spoorlegger. De hond krijgt bij aanvang van het spoor een lucht aangeboden welke hij moet zoeken( de spoorlegger) dat wordt tijdens het speuren aan de hond diverse keren(7x) bevestigd, door voorwerpen van de spoorlegger. Aan het eind van het spoor zit erin eens een andere geur(vreemd slachtoffer) terwijl deze man ook nog eens niet goed naar zijn plek is gelopen, verklaart het in de war zijn van de hond want de hond ziet het z.g. slachtoffer wel zitten maar zoekt op dat moment naar de geur van het spoor en dat komt niet overeen met dat z.g.slachtoffer. Een aangelijnde speurhond aan een 10 meter lijn zoekt een hem aangeboden geur en niet naar een toevallig iemand die naast het spoor zit. Een goede speurhond zoekt immers ook in recreatiegebieden waar recreanten of hulpverleners verblijven. Doe ik de hond zijn speurtuig en lijn af en zet hem aan tot zoeken(vlakterevieren) dan zal hij ieder zittende of raar bewegende persoon verwezen maar dat is weer een andere discipline.
Na dit speuren gingen we weer terug naar het RDC om de formaliteiten af te wikkelen en ben ik naar mijn overnachtings adres gegaan waarna ik de volgende dag zondag 5 oktober 2008 om 8.00 uur met de auto naar Nederland ben vertrokken waar ik precies om middernacht arriveerde en om 01.00 lag ik in mijn waterbed en ik kan je niet vertellen hoe lekker dat is na een aantal weken op een matje in een tent te hebben gelegen. Totaal heb ik op deze reis 4198 km gereden en weer vele ervaringen rijker.
Groningen 6 oktober 2008
Lucas Lauxen
Reddingshondenstudie Dubai 2008
Deze studie vond plaats van 14 t/m 22 april in Dubai en het grensgebied met Oman en was gezamenlijk georganiseerd door de Internationale Reddingshonden Organisatie, de Ludwig Maximilians Universiteit van München en de Dubai Police.
Het doel is om te onderzoeken hoe de honden werken onder zware tropische omstandigheden. Daarom was van de internationale Reddingshonden organisatie 20 honden uitgezonden en van de Dubai Police 6 honden. Van de universiteit bestond de groep uit 9 personen waaronder een professor, doktoren en een laborant
De honden werden verdeeld in een actieve en een passieve groep. De honden kregen de volgende apparaatjes aangehangen: Activiteitenmeter Deze droegen ze 24 uur en werd alleen kort afgenomen om de data uit te lezen. Overdag konden de verschillende activiteiten van de hond gevolgd worden maar ook 's nachts kon dan gemeten worden of de hond lekker rustig sliep of rond ging lopen. Hartfrequentiemeter deze meter kreeg alleen de honden in de actieve groep om tijdens hun zoekacties en in de pauzes daarvan. Hiermee werd de hartfrequentie van de hond gemeten om te zien hoe hoog die stijgt tijdens de belasting van het lichaam in de zoekacties. In combinatie met de activiteitenmeter zegt de uitslag iets over de psychische stress welke de hond doormaakt. Lichaamstemperatuurmeting hiervoor moest de hond een capsule inslikken; aan de hond was een meetapparaat bevestigd die om de 5 minuten de temperatuur afleest en opslaat. Hiermee was te zien de normale temperatuur van de hond in rust maar ook hoe hoog deze tijdens de zoekoefening steeg en na de zoekoefening dit zich weer herstelde. Ook werd er morgens en 's avond van de hond bloed afgenomen en met deze parameters kon ook weer de gezondheidstoestand van de hond afgelezen worden, eigenlijk hetzelfde wat ook bij sportmensen gebruikelijk is. Daarnaast werd er ook op tijdmeetpunten door de hond op wattenstaafjes gekauwd om speeksel te verzamelen. Later kan dan door de laborant de waarde van het stresshormoon Kortisol bepaald worden. De uitslag van dit onderzoek wordt eind dit jaar verwacht en zal dan ook wel internationaal gepresenteerd en in de vakbladen gepubliceerd worden.
Op maandagochtend 14 april 2008 om 5 uur vertrok als enige Nederlander van de Reddingshondengroep Noord-Oost Nederland Lucas Lauxen met zijn hond de Duitse herder Fokus ze Zebráku met de trein naar Schiphol. De organisatie had in het vliegtuig twee stoelen gereserveerd zodat Fokus ook gewoon in de passagiersruimte mee kon vliegen.Twee uur later werd er geland in Wenen en werden zij direct opgevangen en met een auto naar de andere kant van de vlieghaven gebracht om bij de andere leden van de groep te voegen. Hier was het weer een hartelijk weerzien met elkaar. Daarna vertrok de volledige groep van de Internationale Reddingshonden Organisatie en de onderzoekgroep van de Universiteit van München naar Dubai. Daar werden we op het vliegveld verwelkomd door een grote groep mensen van de Dubai Police die ons snel met een voorkeursbehandeling door de formaliteiten loosden naar de gereedstaande politietouringcar en werden we naar een hotel gebracht in Dubai waar we na middernacht aankwamen. Voor een ieder had de politie een luxe kamer compleet met kookhoek/bar geregeld waar we met twee personen gebruik van konden maken. Na ons opgefrist te hebben gingen we om 2.00 's nachts naar de politieacademie om onze honden te verzorgen. Iedere hond had een grote betegelde buitenkennel en een binnenkennel die voorzien was van airco. Tegen 3.00 uur gingen we op transport naar ons hotel om een paar uur te slapen. Om 7.00 uur zaten we al aan ons ontbijt en na een groepsindeling kon met het programma worden begonnen. De niet actieve groep moest slachtoffer spelen voor de andere groep. Mijn taak in de groep was om de verrichtingen van de actieve honden met een videocamera te volgen zodat de onderzoekers dit beeldmateriaal konden gebruiken bij de uitslagen van het datamateriaal van de meetapparatuur. Na drie dagen was er een "rustdag"waarin wij van hot naar her gesleept werden zo kwamen we nog terecht in een groot luxe winkelcentrum waarin een skibaan gehuisvest was compleet met kerstboom, stoeltjesliften etc. de binnentemperatuur was daar -3 graden terwijl het buiten gewoon 48 graden boven nul was. Vervolgens werd de actieve en passieve groep gewisseld en werd het onderzoekprogramma opnieuw gedaan. Ondanks het slaaptekort was de sfeer prima en coöperatief. Het langste slaapmoment was 4 uurtjes dus indien mogelijk werd er tussendoor een slaapje genomen. Tijdens een nachtoefening viel Lucas van een bergkam 12 meter naar beneden en werd overgebracht met een ziekenauto naar de kliniek in Hatta. Na een aantal hechtingen en een injectie tegen de pijn kon hij terug naar het zoekterrein in het berggebied bij Oman en ging hij zijn laatste anderhalve dag afmaken wat gelukkig lukte zodat het geen invloed op het onderzoek heeft gehad. Zo werd het alweer gauw de 22 april en na wat officiële plechtigheden en geschenken te hebben ontvangen gingen we om 4.00 uur op transport naar het vliegveld. Via Wenen waar Fokus en ik overstapten op het vliegtuig naar Schiphol kwamen we 's avonds om 23.00 uur met de trein in Groningen aan waar Bert Dercksen met zijn vriendin mij stonden op te wachten en naar huis hebben gebracht.Na een korte wondcontrole was het snel naar bed om bij te komen van alle positieve indrukken.
Het was een onvergetelijk reis voor Fokus en mij geweest en ondanks de hoge woestijntemperaturen heeft Fokus prima gewerkt . Zijn normale lichaamstemperatuur van 38.05 liep tijdens de zoekacties van telkens 15 minuten op tot 40,10 graden maar na een half uur was het weer normaal. Dat betekend dat hij een goede conditie heeft.
15-18 mei 2008 een USAR-oefening van het IRO-USAR team volgens de INSARAG Guidelines. Alle disciplines waren aanwezig namelijk Technisch team, Management, Medisch team (voor hond en eigen mensen) en de Reddingshondenteam's. Het doel hiervan was om elkaar persoonlijk te leren kennen maar ook in de werkomstandigheden te begrijpen en samen te werken dat kan bij een aardbeving of andere calamiteit een groot voordeel zijn. De teamleden kwamen uit Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Slovenië, Slowakije, Tsjechië, Hongarije en Nederland. Ons basiskamp hadden we ingericht op een puin/asfalt ondergrond. Om de honden af te spoelen was er een waterbassin en voor de mensen waren er een tweetal koude douches en met een beetje geluk één warme.
Per email kreeg ik de coördinaten binnen waar ik mij diende te melden. Echter iedereen kwam drie kilometer verkeerd uit, wat bleek we hadden de coördinaten van het oude bedrijfsterrein gekregen echter de firma was verhuisd naar een andere plek, maar met vragen aan de bevolking kom je er uiteindelijk ook wel.
De eerste dag melde ik mij met mijn hond Fokus ze Zebráku om 13.00 uur op het BoO(basis of Operations) in Wettringen(D) en kreeg een plek toegewezen waar ik mijn tent op kon zetten. De ondergrond was puinasfalt wat een beetje platgewalst was dus je begrijpt dat ik beter mijn rotspennen mee had kunnen nemen maar niet mijn aluminium grondpennen. Dus dit was al gelijk mijn eerste les. Maar gelukkig had ik wel mijn tenthamer bij mij waar aan een kant een pikhouweeltje zit dus door kleine gaatjes te hakken en de pennen horizontaal de grond inslaan tegen de trekrichting in was het mij toch gelukt om de tent binnen de tijd van een uur te hebben staan. De dag begon met hoge temperaturen vervolgens begon het in de nacht zeer veel te regenen en het zou pas weer aan het eind van de oefening droog worden.
Er waren drie zoekterreinen Point Alfa bij ons basiskamp, Point Bravo 5 km vanaf ons basiskamp en Point Charlie 60 km verderop in Osnabrück. Tijdens de oefeningen werden alle disciplines ingezet, dat betekende dat eerst de honden slachtoffers gingen zoeken, zogauw dit gelukt was kwamen de technische mensen van @Fire in actie om met geavanceerd apparatuur waaronder camera's, seismologische apparaten, hydraulische knipscharen, vijzels, stutten etc. zich toegang te verschaffen tot het slachtoffer. Zogauw dat gelukt was kwamen de medische mensen in actie ook deze arts en chirurgische assistente verleenden de eerste hulp onder de grond waarna de brancard waarop het slachtoffer met klittenband vastgesnoerd lag naar buiten werd getrokken met behulp van een touw en zij begeleidend, kruipend erachteraan. Tijdens de oefeningen werd er ook aandacht besteed aan de geluidsseinen, schadeplaatsmarkeringen etc.
Om 15.00 uur begonnen we met de oefeningen die 's morgens om 7.00 uur van start gingen en tot 's nachts twee uur voortduurden. Echter de eerste nacht hadden we zoveel zware regenval dat mijn tent veranderde in een eilandje waardoor ik van onze commandant toestemming kreeg om mijn hond in mijn auto te laten slapen en ik zelf mocht een plekje zoeken in de groepstent van de crew. Dus midden in de nacht met alleen mijn onderbroek en puinschoenen aan mijn slaapzak met matje onder de arm snel naar de grote tent waar ik gelukkig de hele verdere oefening gebruik van mocht maken alhoewel dat maar uurtjes waren. Een foto kun je vinden op de site www.reddingshond.nl
Aanvankelijk zou de debriefing op zondagochtend plaats vinden maar door het aanhoudende slechte weer waarbij iedereen tot op de huid smerig en nat was werd er besloten dat na de oefening om 21.00 uur direct de debriefing zou plaatsvinden zodat iedereen de volgende morgen redelijk op tijd en veilig naar huis kon reizen.
Na de debriefing werd er een gezamenlijke barbecue gehouden en contacten uitgewisseld en verstevigd wat natuurlijk erg gezellig was. De volgende ochtend begon om 6.00 uur het kamp weer te leven en werd er met de afbraak begonnen en na een aantal uren was het hele kamp ontruimd en niet meer te merken dat er een dergelijk grote groep mensen er verbleven hadden.
Door deze weersomstandigheden en in de combinatie van te weinig slaap was het erg afzien maar desondanks werd er goed samengewerkt en was het een nuttige oefening. Ook stonden we steeds stand-by en bereid om naar de aardbeving in China te gaan maar ons werd medegedeeld dat er doorlopend contact was maar de buitenlandse hulpverleners werden niet toegelaten en dat is echt treurig, want wij dachten daar goed werk te kunnen doen. De autoriteiten in China verklaarden dat zij met behulp van hun militairen de zaak goed onder controle hebben.